Höfum dyrnar opnar  
Samskiptahæfileikar, persónuleg kunnátta og færni er mikilvægur þáttur í allri vinnu ræktandans. Farsæll ræktandi ætti að eiga góð, eða í það minnsta kosti þokkaleg samskipti við aðra ræktendur, í stað þess að vera þver og dæma vinnu annarra ræktenda. Toppræktandi á að fylgjast með og læra. Að reyna að skilja er erfiðara en að dæma. Toppræktandi ætti einnig að heilsa og segja eitthvað viðkunnanlegt við aðra ræktendur af og til. Sá skynsami ræktandi gæti haft allar sínar dyr opnar þegar til lengri tíma er litið. Hvað ef byrjandi í ræktun ætti í erfiðleikum í upphafi en ætti úrvals hunda eftir tíu ár? Þú hefðir síðar meir möguleika á að nota frá honum hund til ræktunar. Þessi sami byrjandi gæti jafnvel keypt af þér hund seinna meir.
Þið gætuð unnið saman og það samstarf verið til hagsbóta fyrir báða aðila. 
Brýr eru of oft brenndar á frumstigi og árangursríkt samstarf slegið út af borðinu. Ekki slúðra um náungann, bein samskipti eru alltaf betri leið í samskiptum við aðra ræktendur. 

Toppræktendur ættu að ferðast eins mikið og mögulegt er. Stundum fara fyrstu ferðirnar í súginn, skilja lítið sem ekkert eftir sig. Það er mjög algengt að sjá einungis stóra muninn og gallana í byrjun. Eftir því sem ferðalögunum fjölgar þá opnast hugurinn smátt og smátt. Innihaldsrík og djúp samtöl við aðra ræktendur frá öðrum löndum ættu að hjálpa til við að sjá hlutina í öðru ljósi. Ræktendablinda er enn algengasti veikleikinn hjá ræktendum. 

Ekki láta smáatriðin stífla huga þinn. 
Það er mjög algengt að það sé þannig þegar fyrstu kynslóðirnar eru verið ræktaðar. Ræktendur hafa valið mikilvæg einkenni sem þeir vilja halda í ræktuninni. Þetta getur leitt til mjög takmarkaðrar ræktunar og hugsunar. 
Fólk er mjög oft búið að velja sér línu sem þeir eru fastir í alla tíð. Þeir eru með línuræktun kynslóð eftir kynslóð, og nota sömu hundana. Þeir sjá bara það góða í sínum línum og það slæma í annarra manna línum. Eftir því sem árin líða sjá þeir ekki hvernig frjósemi og kraftur fer þverrandi. Stóra myndin týnist. 
Höfuðlag eða svipur getur tekið yfir. Sem fagmaður muntu eiga sífellt auðveldara með að skilja fínu smáatriðin. Þú nýtur virðingar vegna mikillar þekkingar þinnar. Því miður er það of algengt að þessi mikla sérhæfing í smáatriðum getur tekið yfirhöndina og bygging og hreyfingar hundanna orðið undir. Því það er stóra heildarmyndin og lykillinn að heilbrigðum hundi. Það er hræðilegt að sjá frábæran hund fara til spillis vegna þess að eitt smáatriði er ekki rétt. Þessi hundur sem er óskyldur þinni línu er hundur sem gæti hjálpað ræktuninni heilmikið – en lokaður hugur getur ekki gert sér grein fyrir dýrmætinu þar sem fókusinn er á smáatriðin. 
 
Þín eigin leið 
Finndu þína eigin leið til að gera hlutina. Reyndu að hafa huga þinn eins opinn og mögulegt er. Hlustaðu og sjáðu allt sem þú getur. Fylgstu með og reyndu að skilja hvað er að gerast hjá tegundinni þinni. Treystu á sjálfan þig og leggðu mat þitt á það hvað rétt er og hvað rangt. Stundum eru hin virðulegustu nöfn í ræktunarheiminum að gefa of hlutlægt mat eða jafnvel rangar upplýsingar. 

Allir hafa sína eigin hvata og ástæður. Hafðu það alltaf hugfast og fylgdu sannfæringu þinni og almennri skynsemi. Því miður verður heimur hreinræktaðra hunda oft mjög persónulegur og einstaklingsbundinn. Reyndu að sporna gegn því. Reyndu að vera eins skynsamur og hlutlaus og hægt er. Það er góð regla. Ekki taka málstað einhvers of oft. Ferðastu um og sjáðu heiminn. Segðu viðkunnanleg orð eins oft og þú getur. Menntaðu sjálfan þig og vertu til staðar fyrir hundaræktarfélagið þitt. Ekki gleyma að læra um grundvallaratriðin: líkamsbyggingu og heilsufar. Reyndu að vera dómari og notaðu þekkinguna sem deildin og félagið þitt hefur upp á að bjóða. Reyndu að byggja brýr í stað þess að brenna þær niður. Reyndu fyrst og fremst að hafa alltaf stóru heildarmyndina í huga. Það er velferð og lífshamingja fallegu og líflegu hundanna þinna með sín dásamlegu smáatriði sem skipta máli fyrir þig. Hafðu heilbrigði þeirra ávallt í huga og reyndu að forðast öfgar. 

Ræktendur verða að hafa opinn huga. Byggjum upp, rífum ekki niður. Það er hægara sagt en gert en vel mögulegt. ​

Björgun erfðaefnis sem tæki í varðveislulíffræði
Einstaklingar úr náskyldum stofnum hafa á síðari árum verið notaðir til þess að auka lífslíkur nokkurra villtra stofna. Þetta form „erfðafræðilegrar björgunar“ (e. genetic rescue) hefur haft mikilvæg áhrif á varðveislu stofna með því fjölga einstaklingum og auka almennan erfðabreytileika fyrir frekara val. Það eru einkum stofnar sem hafa einangrast lengi vegna ýmissa áhrifa mannsins sem standa frammi fyrir þessu vandamáli. Búsvæði hafa t.d. verið eyðilögð eða einangrast vegna aukinnar þéttbýlismyndunar og lagningar vega sem dýr fara ekki yfir auk þess sem dánartíðni er há, t.d. vegna umferðarslysa og veiða.
Björgun erfðaefnis er oft skipulögð og útfærð af manninum, eins og gert var með púmuna í Flórída. undirtegundir púmunnar (eða fjallaljónsins) voru í alvarlegri hættu og sýndu merki um hnignun bæði í líffræði og tímgun vegna innræktunar. Erfðafræðileg björgun á sér hins vegar einnig stað án afskipta mannsins, eins og gerðist við stofn Skandinavíska úlfsins þar sem einstaklingar hafa flutt inn á svæðið úr stofnum lengra úr austri.
Erfðafræðileg björgun getur sömuleiðis verið nauðsynleg í húsdýrastofnum, sérstaklega ef stór hluti stofns hefur glatast vegna veikinda eða ófyrirséðra ástæðna.