Texti & myndir: Stella Sif Gísladóttir
Uppruni/saga Briard var ræktaður vegna hjarð- og varðhunda eiginleika og á uppruna sinn að rekja til bæjarins Brie í Frakklandi en þaðan kemur nafnið Berger de Brie. Franski herinn notaði þá einnig í tveimur heimsstyrjöldum bæði í víglínu með eiganda sínum og til að leita uppi særða hermenn. Fyrsta skjalið þar sem talað er um briard er frá 14. öld en þeir urðu ekki vinsælir fyrr en á 18. öld á franskri hundasýningu. Briard er einstakur að því leitinu til að hann er hægt að nota við bæði að smala og að halda hjörðinni saman og vernda búfénaðinn og var hann oft skilinn eftir einn með féð og passaði að hvorki þjófar né úlfar tækju það. Í dag er tegundin fyrst og fremst heimilishundur, algengur sem meðferðarhundur, sporahundur, lögregluhundur, fjárhundur og einnig keppir hann í hlýðni og í hundafimi. Útlit Við fyrstu sýn er Briard mjög harðgerður, elegant, vöðva mikill, bráð gáfaður og vökull hundur. Hann er af meðal stærð og á að vera örlítið lengri en hann er hár. Feldurinn er síður með dálítilli ull,yfirfeldurinn á að vera grófur og þurr áferð. Litir eru Gul-brúnn með svarta grímu/yfirborð á trýni og eyrum, svartir, svartir með smá gráu, gráir eða bláir. Hann er með skott sem er J laga og telst það galli ef það er ekki. Einnig eiga þeir að vera með tvöfalda spora af aftan. Lengi vel voru þeir eyrna stífðir en það er ekki leyft í dag. Eðli Briard er með mismikið fjár- og varðeðli og gott er að skoða vel hvort foreldrarnir koma af miklum vinnu línum eða varðlínum. Þeir eru auðvitað misjafnir eins og þeir eru margir en þá þarf alla að umhverfisþjálfa vel frá 4 vikna til tveggja ára, þeir taka hræðslu tímabil þar sem t.d. brunahanar og jafnvel plastpokar virðast stórhættulegir, þá skiptir máli að venja þá við ef það er gert vel þá uppskerðu betri hund fyrir vikið. Þeir eru mjög húsbóndahollir og vilja vera með fjölskyldunni sinni, þar sem þú ert þar er hundurinn yfirleitt(jafnvel á klósettinu. Þó þeir séu stórir þá fer ekki mikið fyrir þeim heima við. Briard er yfirleitt mjög barngóður hundur og sækir mikið í börn en passa þarf að börnin sýni honum virðingu og fari ekki yfir hans mörk, þeir geta verið klaufar/brussur í leik og geta auðveldlega óvart meitt, því er ekki mælt með því að ung börn séu að leika við þá án umsjónar fullorðins einstaklings. Feldhirða Briard hefur mikinn feld og þarf að hirða hann vel. Mælt er með að bursta yfir feldinn daglega og baða á 3-6 vikna fresti. Þeir fella ekki feldinn og myndast því mjög slæmir flókar, einu hárin sem sjást á gólfinu eru þau sem safnast í hornin. Hentar því briard mörgum þeim sem hafa ofnæmi þó er mælt með því að hitta fullorðinn hund til að vera viss um að einstaklingur fái ekki ofnæmisviðbrögð. Klippa þarf klær á 2-4 vikna fresti(ekki gleyma tvöföldu sporunum að aftan) og raka undan þófum. Heilsa Briard er yfir höfuð frekar heilsuhraust tegund. Þær heilsufarskröfur sem eru gerðar fyrir tegundina eru að mjaðmamynda og skal útkoman vera A, B, eða C mjaðmir og augnskoðun á 2ja ára fresti. Meðalaldurinn á Íslandi er í kringum 10 ára og eru þeir flestir nokkuð heilsuhraustir fram á síðasta dag. Gæta þarf að því að eyru séu ekki rök þar sem þau eru feld mikil og ef það liggur raki að þeim getur myndast eyrnabólga. Þjálfun/Hreyfing Briard þarf ekki mikla hreyfingu og er sáttastur að vera bara með eigandanum en getur vel hreyft sig og hefur gaman af. Þeir eru notaðir sumstaðar í björgunarsveitum og löggæslu einnig í hundafimi og hlýðni. Ekki skal hreyfa briard mikið fyrsta árið á meðan mjaðmir eru að þroskast og ekki hlaupa eða ærslast í stigum og á sleipum flötum. Mælt er með um fimm mínútna hreyfingu í senn fyrir hvern mánuð fram að 12 mánaða. Comments are closed.
|
Greinaflokkar:
All
|